Dear EU visitors, this website uses cookies. If you're not okay with that please leave this website. What are cookies?

Welcome

Наум Петрески − Naum Petreski



Левенти Ѓуро − Leventi Gjuro


Разболел ми се левенди Ѓуро,
разболел ми се Бистра планина,
на бачилото Солумуница.

Ој, ти бре брате, брате Стојане,
јавни си коња, коња дорија,
слези си долу, Солунско поле.

Солунско поле, овча наија,
овча наија, село Панонија
и да ја викнеш, сестра Марија.

Послуша Стојан, брата си Ѓуро
и ми отиде Солунско поле
за да ја викне сестра Марија.

Готви се, сестро, на свадба да одиш,
ќа ми се женит братот ми Ѓуро,
ќа ми се женит братот ми Ѓуро.

Еј, ти бре, брате, брате Стојане,
дал' да облечам руво радосно,
ил' да облечам руво жалосно?

Кога втасаје Каленберица,
го праша Стојан, сестра Марија:
− Зашчо пилиња жалосно пеет?

Овдека имат секакво пиле,
затеа и слушаш жалосни песни,
затеа и слушаш жалосни песни.

Кога втасаје Бистра планина:
− Зашчо мирисат темјановина,
да не е умрел братот ми Ѓуро?

Овде ми растет секакво цвеќе,
затеа мирисат темјановина,
затеа мирисат темјановина.

Кога втасаје река Бистрица,
на бачилото Солумуница:
− Зашчо се збрале купче овчари?

− Да не го носет братот ми Ѓуро?
Не ми го носет левенди Ѓуро,
туку го женет за црна земја!
Razbolel mi se levendi Gjuro,
razbolel mi se Bistra planina,
na bachiloto Solumunica.

Oj, ti bre brate, brate Stojane,
javni si konja, konja dorija,
slezi si dolu, Solunsko pole.

Solunsko pole, ovcha naija,
ovcha naija, selo Panonija
i da ja viknesh, sestra Marija.

Poslusha Stojan, brata si Gjuro
i mi otide Solunsko pole
za da ja vikne sestra Marija.

Gotvi se, sestro, na svadba da odish,
kja mi se zhenit bratot mi Gjuro,
kja mi se zhenit bratot mi Gjuro.

Ej, ti bre, brate, brate Stojane,
dal' da oblecham ruvo radosno,
il' da oblecham ruvo zhalosno?

Koga vtasaje Kalenberica,
go prasha Stojan, sestra Marija:
− Zashcho pilinja zhalosno peet?

Ovdeka imat sekakvo pile,
zatea i slushash zhalosni pesni,
zatea i slushash zhalosni pesni.

Koga vtasaje Bistra planina:
− Zashcho mirisat temjanovina,
da ne e umrel bratot mi Gjuro?

Ovde mi rastet sekakvo cvekje,
zatea mirisat temjanovina,
zatea mirisat temjanovina.

Koga vtasaje reka Bistrica,
na bachiloto Solumunica:
− Zashcho se zbrale kupche ovchari?

− Da ne go noset bratot mi Gjuro?
Ne mi go noset levendi Gjuro,
tuku go zhenet za crna zemja!




Лазарополе таму најгоре − Lazaropole tamu najgore


Погледни ме, судбо, ти во очиве,
ајде да си кажеме право каде згрешивме.
Однеси ме таму кај што припаѓам,
таму кај што пораснав, судбо, да си остарам.

Лазарополе, таму најгоре,
слика убава, мајко, е на душава.
Лична Калина, еј од дамнина,
тажна сказна, мајко стара, ѝ напишала.

Однеси ме, судбо, кај ливадите,
таму кај што мириса силно на гороцвеќе.
Во нашата, судбо, куќа голема,
таму да си одморам душа, еј преморена.

Лазарополе, таму најгоре,
слика убава, мајко, е на душава.
Лична Калина, еј од дамнина,
тажна сказна, мајко стара, ѝ напишала.
Pogledni me, sudbo, ti vo ochive,
ajde da si kazheme pravo kade zgreshivme.
Odnesi me tamu kaj shto pripagjam,
tamu kaj shto porasnav, sudbo, da si ostaram.

Lazaropole, tamu najgore,
slika ubava, majko, e na dushava.
Lichna Kalina, ej od damnina,
tazhna skazna, majko stara, ì napishala.

Odnesi me, sudbo, kaj livadite,
tamu kaj shto mirisa silno na gorocvekje.
Vo nashata, sudbo, kukja golema,
tamu da si odmoram dusha, ej premorena.

Lazaropole, tamu najgore,
slika ubava, majko, e na dushava.
Lichna Kalina, ej od damnina,
tazhna skazna, majko stara, ì napishala.




Русе ле, моме, убаво − Ruse le, mome, ubavo

Музика: Љупчо Трајковски Фис
Текст: Љубомир Грбевски Џери
Аранжман: Љупчо Трајковски Фис
Music: Ljupco Trajkovski Fis
Lyrics: Ljubomir Grbevski Djeri
Arr.: Ljupco Trajkovski Fis


Русе ле, моме, убаво,
што ти се руси косите,
Русе ле, моме, убаво,
што ти се благи думите,
со Бога ли си вечерала,
што си ми толку убава,
од Солуна до Стамбола,
да нема момче спрам тебе.

Русе ле, моме, убаво,
што ти се руси косите,
Русе ле, моме, убаво,
што ти се итри очите,
со Бога ли си вечерала,
што си ми толку убава,
од Солуна до Стамбола,
да нема момче спрам тебе.

Русе ле, моме, убаво,
што ти се руси косите,
Русе ле, моме, убаво,
не кревај се наголемо,
со Бога ли си вечерала,
што си ми толку убава,
од Битола до Солуна,
да нема момче спрам тебе.

Русе ле, моме, убаво!
Ruse le, mome, ubavo,
shto ti se rusi kosite,
Ruse le, mome, ubavo,
shto ti se blagi dumite,
so Boga li si vecherala,
shto si mi tolku ubava,
od Soluna do Stambola,
da nema momche spram tebe.

Ruse le, mome, ubavo,
shto ti se rusi kosite,
Ruse le, mome, ubavo,
shto ti se itri ochite,
so Boga li si vecherala,
shto si mi tolku ubava,
od Soluna do Stambola,
da nema momche spram tebe.

Ruse le, mome, ubavo,
shto ti se rusi kosite,
Ruse le, mome, ubavo,
ne krevaj se nagolemo,
so Boga li si vecherala,
shto si mi tolku ubava,
od Bitola do Soluna,
da nema momche spram tebe.

Ruse le, mome, ubavo!




За Македонија − Za Makedonija

Музика: Љупчо Трајковски Фис
Текст: Љупчо Трајковски Фис
Аранжман: Љупчо Трајковски Фис
Music: Ljupco Trajkovski Fis
Lyrics: Ljupco Trajkovski Fis
Arr.: Ljupco Trajkovski Fis


Кога седам сам, јас си спомнувам
за сѐ што досега сум видел,
кај сум поминал,
колку ме туѓи сонца греале,
колку туѓи ветрови ми коси мрселе.

Во душа носам цветна градина,
од неа садена.
Кога сум негде во далечина,
на неа мириса.
Моево срце е ко палата
со љубов преполна,
за мојта мајка земја најмила −
за МАКЕДОНИЈА!

Колку ме туѓи сонца греале,
колку туѓи ветрови ми коси мрселе.

Во душа носам цветна градина,
од неа садена.
Кога сум негде во далечина,
на неа мириса.
Моево срце е ко палата
со љубов преполна,
за мојта мајка земја најмила −
за МАКЕДОНИЈА!

За мојта мајка земја најмила −
за МАКЕДОНИЈА!
Koga sedam sam, jas si spomnuvam
za sè shto dosega sum videl,
kaj sum pominal,
kolku me tugji sonca greale,
kolku tugji vetrovi mi kosi mrsele.

Vo dusha nosam cvetna gradina,
od nea sadena.
Koga sum negde vo dalechina,
na nea mirisa.
Moevo srce e ko palata
so ljubov prepolna,
za mojta majka zemja najmila −
za MAKEDONIJA!

Kolku me tugji sonca greale,
kolku tugji vetrovi mi kosi mrsele.

Vo dusha nosam cvetna gradina,
od nea sadena.
Koga sum negde vo dalechina,
na nea mirisa.
Moevo srce e ko palata
so ljubov prepolna,
za mojta majka zemja najmila −
za MAKEDONIJA!

Za mojta majka zemja najmila −
za MAKEDONIJA!




Има ли песна − Ima li pesna

Музика: Љупчо Трајковски Фис
Текст: Љупчо Трајковски Фис
Аранжман: Љупчо Трајковски Фис
Фолк Фест Валандово, 1991
Music: Ljupco Trajkovski Fis
Lyrics: Ljupco Trajkovski Fis
Arr.: Ljupco Trajkovski Fis
Folk Fest Valandovo, 1991


Има ли песна пеана,
јас да ја пеам за неа,
јас да ја пеам за неа?!

Има ли зборој кажани,
има ли,
јас да ги кажам за неа,
јас да ги кажам за неа?!

Има ли солзи горчливи,
јас да ги пијам за неа,
јас да ги пијам за неа?!

Има ли солзи горчливи,
има ли,
јас да ги пијам за неа,
јас да ги пијам за неа?!

Остана тага голема,
љубовна,
длабоко в гради скриена,
длабоко в гради скриена.
Ima li pesna peana,
jas da ja peam za nea,
jas da ja peam za nea?!

Ima li zboroj kazhani,
ima li,
jas da gi kazham za nea,
jas da gi kazham za nea?!

Ima li solzi gorchlivi,
jas da gi pijam za nea,
jas da gi pijam za nea?!

Ima li solzi gorchlivi,
ima li,
jas da gi pijam za nea,
jas da gi pijam za nea?!

Ostana taga golema,
ljubovna,
dlaboko v gradi skriena,
dlaboko v gradi skriena.




Ете тоа е љубовта − Ete toa e ljubovta

ft. Румјана Попова (Rumjana Popova)

Румјано, моме убаво,
лична ко цвеќе пролетно,
Румјано, сонце румено,
нежно ми галиш лицево.

Кажи, бре ти јабанџиче,
од каде си ми дојдено,
ти мене не ме познаваш,
а толку убаво зборуваш.

Птицата има крилја две,
а ти си крилја за мене.
Небо и земја спојува −
ете тоа е љубовта!

Румјано, моме убаво,
идам од едно езеро,
Румјано, моме најлично,
езеро сино Охридско.

Сполај ти, бре јабанџиче,
убаво младо трговче,
бисери што ми подари −
за тебе што сакаш одбери.

Птицата има крилја две,
а ти си крилја за мене.
Небо и земја спојува −
ете тоа е љубовта!
Rumjano, mome ubavo,
lichna ko cveke proletno,
Rumjano, sonce rumeno,
nezhno mi galish licevo.

Kazhi, bre ti jabandjiche,
od kade si mi dojdeno,
ti mene ne me poznavash,
a tolku ubavo zboruvash.

Pticata ima krilja dve,
a ti si krilja za mene.
Nebo i zemja spojuva −
ete toa e ljubovta!

Rumjano, mome ubavo,
idam od edno ezero,
Rumjano, mome najlichno,
ezero sino Ohridsko.

Spolaj ti, bre jabandjiche,
ubavo mlado trgovche,
biseri shto mi podari −
za tebe shto sakash odberi.

Pticata ima krilja dve,
a ti si krilja za mene.
Nebo i zemja spojuva −
ete toa e ljubovta!




Бог да го бие тој Ибраим оџа − Bog da go bie toj Ibraim odza


Бог да го бие тој Ибраим оџа,
тој Ибраим оџа, баш арамија,
тој Ибраим оџа, баш арамија,
што ми излезе на Бучева чешма,
на Бучева чешма со триесетмина,
на Бучева чешма со триесетмина.

Од там поминале два-три ќумурџии,
два-три ќумурџии многу сиромаси,
два-три ќумурџии многу сиромаси.
− Многу ти години, бре Ибраим оџа,
многу ти години, бре Ибраим оџа!
Ибраим оџа им одговара:

− Моите години многу нека бидат,
вашите години малу нека бидат,
ај идете долу во село Бучево,
да им кажете на бучевчаните
ручек да ми гответ за триесет души −
јагне печено ем вино црвено!
Bog da go bie toj Ibraim odja,
toj Ibraim odja, bash aramija,
toj Ibraim odja, bash aramija,
shto mi izleze na Bucheva cheshma,
na Bucheva cheshma so triesetmina,
na Bucheva cheshma so triesetmina.

Od tam pominale dva-tri kjumurdjii,
dva-tri kjumurdjii mnogu siromasi,
dva-tri kjumurdjii mnogu siromasi.
− Mnogu ti godini, bre Ibraim odja,
mnogu ti godini, bre Ibraim odja!
Ibraim odja im odgovara:

− Moite godini mnogu neka bidat,
vashite godini malu neka bidat,
aj idete dolu vo selo Buchevo,
da im kazhete na buchevchanite
ruchek da mi gotvet za trieset dushi −
jagne pecheno em vino crveno!




Птицо бела − Ptico bela


Кај си, моја птицо бела,
кај си што те нема,
кај ми одлета?
Лежам, птицо, сам и тажен,
овој живот лажен го проколнувам.
Немам срце, ниту сила в душа имам,
немам ништо без неа,
цели ноќи пијам,
цели деној спијам,
само да не ја мислам
и да ја заборавам.

Оди, летни, птицо бела,
преку сите неба, ти, пронајди ја,
да ја прашаш, птицо бела,
дали колку мене таа тагува.
Немам срце, ниту сила в душа имам,
немам ништо без неа,
цели ноќи пијам,
цели деној спијам,
само да не ја мислам −
сакам да заборавам.

Кажи, кажи, птицо бела,
кажи што си чула,
што си видела?
Солза рониш, птицо бела,
абер ти ми носиш −
болна легнала.
Немам срце, ниту сила в душа имам,
немам ништо без неа,
цели ноќи пијам,
цели деној спијам,
само да не ја мислам −
сакам да заборавам.

Немам срце, ниту сила в душа имам,
немам ништо без неа,
цели ноќи пијам,
цели деној спијам,
само да не ја мислам −
ама тоа не можам.

Птицо, тоа не можам.
Kaj si, moja ptico bela,
kaj si shto te nema,
kaj mi odleta?
Lezham, ptico, sam i tazhen,
ovoj zhivot lazhen go prokolnuvam.
Nemam srce, nitu sila v dusha imam,
nemam nishto bez nea,
celi nokji pijam,
celi denoj spijam,
samo da ne ja mislam
i da ja zaboravam.

Odi, letni, ptico bela,
preku site neba, ti, pronajdi ja,
da ja prashash, ptico bela,
dali kolku mene taa taguva.
Nemam srce, nitu sila v dusha imam,
nemam nishto bez nea,
celi nokji pijam,
celi denoj spijam,
samo da ne ja mislam −
sakam da zaboravam.

Kazhi, kazhi, ptico bela,
kazhi shto si chula,
shto si videla?
Solza ronish, ptico bela,
aber ti mi nosish −
bolna legnala.
Nemam srce, nitu sila v dusha imam,
nemam nishto bez nea,
celi nokji pijam,
celi denoj spijam,
samo da ne ja mislam −
sakam da zaboravam.

Nemam srce, nitu sila v dusha imam,
nemam nishto bez nea,
celi nokji pijam,
celi denoj spijam,
samo da ne ja mislam −
ama toa ne mozham.

Ptico, toa ne mozham.




Душо мила моја прости ми − Dusho mila moja prosti mi

Музика: Љупчо Трајковски Фис
Текст: Љупчо Трајковски Фис
Аранжман: Љупчо Трајковски Фис
Фолк Фест Валандово, 2009
Music: Ljupco Trajkovski Fis
Lyrics: Ljupco Trajkovski Fis
Arr.: Ljupco Trajkovski Fis
Folk Fest Valandovo, 2009


Душо мила моја, прости ми,
сиве години сам по туѓи градови
збирав бол и јадови.
Душо мила моја, прости ми,
сиве години белосветски друмови
беа мои другари.

Вечерва, душо моја,
твојта мека перница
верувај последна
ќе биде моја станица.
Доаѓам вечно, мила,
со тебе да останам,
маките, душо моја,
јас да ги заборавам.

Душо мила моја, прости ми,
сиве години твојте солзи горчливи
беа мојте спомени.
Душо мила моја, прости ми,
сиве години тага што ти оставив,
долги зими студени.

Вечерва, душо моја,
твојта мека перница
верувај последна
ќе биде моја станица.
Доаѓам вечно, мила,
со тебе да останам,
маките, душо моја,
јас да ги заборавам.
Dusho mila moja, prosti mi,
sive godini sam po tugji gradovi
zbirav bol i jadovi.
Dusho mila moja, prosti mi,
sive godini belosvetski drumovi
bea moi drugari.

Vecherva, dusho moja,
tvojta meka pernica
veruvaj posledna
ke bide moja stanica.
Doagjam vechno, mila,
so tebe da ostanam,
makite, dusho moja,
jas da gi zaboravam.

Dusho mila moja, prosti mi,
sive godini tvojte solzi gorchlivi
bea mojte spomeni.
Dusho mila moja, prosti mi,
sive godini taga shto ti ostaviv,
dolgi zimi studeni.

Vecherva, dusho moja,
tvojta meka pernica
veruvaj posledna
ke bide moja stanica.
Doagjam vechno, mila,
so tebe da ostanam,
makite, dusho moja,
jas da gi zaboravam.




Жал за Деспина − Zhal za Despina

Музика: Љупчо Трајковски Фис
Текст: Томислав Которчевиќ
Аранжман: Љупчо Трајковски Фис
Фолк Фест Валандово, 1992
Music: Ljupco Trajkovski Fis
Lyrics: Tomislav Kotorcevic
Arr.: Ljupco Trajkovski Fis
Folk Fest Valandovo, 1992


Што ме разбуди, стара мајко,
пусто срце ми е уморно
од јадови за Деспина, /
вчера, мајко, ја посвршија. /2

Две музики свират чалгии,
една весела, друга таговна.
Прва за неа пеат сватови,
друга за мене − жал за Деспина.

Стара мајко ле, еве минуваат
и пред порти застануваат,
сите весели, таа − солзи две, /
прошка бара, мајко, од мене. /2

Две музики свират чалгии,
една весела, друга таговна.
Прва за неа пеат сватови,
друга за мене − жал за Деспина.

И да свирите и да пеете,
жал за Деспина не ќе помине.
Shto me razbudi, stara majko,
pusto srce mi e umorno
od jadovi za Despina, /
vchera, majko, ja posvrshija. /2

Dve muziki svirat chalgii,
edna vesela, druga tagovna.
Prva za nea peat svatovi,
druga za mene − zhal za Despina.

Stara majko le, eve minuvaat
i pred porti zastanuvaat,
site veseli, taa − solzi dve, /
proshka bara, majko, od mene. /2

Dve muziki svirat chalgii,
edna vesela, druga tagovna.
Prva za nea peat svatovi,
druga za mene − zhal za Despina.

I da svirite i da peete,
zhal za Despina ne ke pomine.




Даме од Македонија − Dame od Makedonija

ft. Зуица и Стефан / Zuica and Stefan
Музика: Соња Дојчиновска
Текст: Соња Дојчиновска
Аранжман: Дејан Момироски
Music: Sonja Dojcinovska
Lyrics: Sonja Dojcinovska
Arr.: Dejan Momiroski


Татко го Дамјан молеше:
− Не оди, Даме, комита,
комитлук куќа не крепит;
кој ќе ти деца израсне,
кој појде − назад не дојде,
в гора му гробот незнаен.

Како да, татко, не одам,
чуму ми куќи авлии,
што ќе ми бидат децата?!
Нека е гробот незнаен,
ако на него не пишит
− Даме од Македонија.

Мајка го Дамјан молеше:
− Не оди, сине, комита,
личен на мајка горостас,
стара сум, чедо, немоќна,
кој ќе ме мене догледа,
невеста ќе ти тагува.

Ти си ми, мајко, втората,
прва е Македонија,
крвари, ме повикува.
Нека ми прости невеста −
прво ја бакнав камата
и реков „смрт ил' слобода
за наша Македонија!'.
Tatko go Damjan moleshe:
− Ne odi, Dame, komita,
komitluk kukja ne krepit;
koj kje ti deca izrasne,
koj pojde − nazad ne dojde,
v gora mu grobot neznaen.

Kako da, tatko, ne odam,
chumu mi kukji avlii,
shto kje mi bidat decata?!
Neka e grobot neznaen,
ako na nego ne pishit
− Dame od Makedonija.

Majka go Damjan moleshe:
− Ne odi, sine, komita,
lichen na majka gorostas,
stara sum, chedo, nemokjna,
koj kje me mene dogleda,
nevesta kje ti taguva.

Ti si mi, majko, vtorata,
prva e Makedonija,
krvari, me povikuva.
Neka mi prosti nevesta −
prvo ja baknav kamata
i rekov „smrt il' sloboda
za nasha Makedonija!'.



МАКЕДОНСКА МУЗИКА - MACEDONIAN MUSIC - musicofmacedonia.com